Betonstop, inbreiding en aanslag op groen

Minister Schauvliege en de Vlaamse Regering maakte enige tijd geleden bekend dat er vanaf 2040 een totale betonstop in Vlaanderen zou gelden. Dit zou het einde betekenen voor de klassieke verkavelingen. Dit is nodig omdat er elke dag nog 6 hectare open ruimte voor de bijl gaat.  (bron) De vraag is natuurlijk dat als er nog 23 jaar zo wordt verder gedaan wordt, er dan nog wel open ruimte overblijft om te beschermen...

Een alternatief dat naar voor geschoven wordt is de inbreiding. In de bestaande bebouwde zone zoeken naar beschikbare plaats of de reeds ingenomen ruimte efficiënter benutten.

Op het eerste gezicht kan men er weinig op tegen hebben. Maar...
de verkavelingen buitenaf gaan gewoon verder, de open ruimte wordt dartel verder ingenomen;zie in Turnhout

• de Heyzijdse velden
• Schorvoort
• Speelkaartenstraat

maken schaamteloos gebruik van de open ruimte
ook de  Melkhoek kan hierbij gerekend worden, alhoewel deze binnen de ring is gelegen.

En men springt ook op de kar van de inbreiding, getuige de vele projecten die reeds gerealiseerd of gepland zijn. Teveel om op te noemen (zie de gele gebieden op de kaart)
Nu kan inbreiding wel als men daarmee alleen oude gebouwen, fabrieken enz. vervangt. Alhoewel men zich daar ook moet afvragen of wonen het meest waardevolle perspectief biedt voor de betreffende buurt; en bijv een lokaal park niet waardevoller zou kunnen zijn (maar ja, dit brengt natuurlijk veel minder geld in het laatje).
Voor een stad als Turnhout loert er nog een veel groter gevaar: de inbreiding gaat veelal ten koste van het weinig groen dat er nog voorhanden is: tuinen worden volgebouwd, hagen worden verwijderd, bomen worden omgehakt....

• bijv het project van de Ark: het Stokts Plein. (foto voor, foto voor) De aanwezige hagen, struiken en bomen worden allemaal weggehaald, de ruimte wordt volgebouwd, zodat er meer wooneenheden op dezelfde plaats kunnen ingeplant worden. Voor de vele mussen die hierin huisden is dit een waar drama. (foto1 tijdens, foto1 tijdens)
• ook in de Vredestraat worden enkele nieuwe woningen ingeplant. De mooie beukenhaag (foto99) moet verdwijnen; de mussen worden dakloos.

Zo tast de inbreiding het delicate groene weefsel van de stad verder aan, het groen wordt stilaan, onmerkbaar weggeteerd, weggesneden. En dit kan zware gevolgen hebben voor het aanwezige leven: insecten, vogels, .... en verder is er al weinig of geen leven meer te bespeuren in de stad, buiten de mens, de rest hebben we al keurig weggezuiverd. We zullen ons dringend moeten afvragen of we andere levende wezens nog een plaats willen geven in onze omgeving. De inbreiding is een verdere en gevaarlijke stap in de verdere verstening van onze steden en dit ter ere en meerdere glorie van de rijke elite.De betonston en bij uitbreiding de eng opgevatte inbreiding is betekent dus niet alleen een tuinenstop zoals ik ergens heb gelezen, het gaat nog verder: het is het startsein van de langzame doodstrijd van de grote tuinen in bebouwd gebied. Want investeerders en eigenaars hebben geld geroken, ze hebben een nieuwe speeltuin cadeau gekregen.
De betonstop zal m.i. dus niet leiden tot een betere ruimtelijke ordening. De minister is in dit opzicht een machteloos marionetje van andere krachten in de samenleving.  Alle schuld op haar schuiven is misschien wat gemakkelijk. Het is immers eigen aan een minister dat hij onderhevig is aan allerlei overleg (of moet ik zeggen "lobbywerk"?). Bovendien is ruimtelijke ordening door opeenvolgende ministers, voornamelijk van CD&V vroeger CVP en Open-VLD vroeger PVV, in België grondig verknoeid; dit kan niet meer rechtgezet worden, ook al wil men dit. Toch zal men er de volgende jaren 21 tot 29 miljard aan uitgeven; dit is nog blijkbaar nog altijd goedkoper dan het gewoon op zijn beloop te laten. (bron) Spijtig vind ik het wel dat mevr. Schauvliege ook minister is van milieu en dat er zo weinig gedaan wordt om het milieu-aspect in ruimtelijke ordening zijn rechtmatige plaats te geven.
Intussen 

Renoveren of nieuwbouw?

Eén van de argumenten gebruikt voor het project Stokts Plein was dat het afbreken van de bestaande huizen goedkoper zou zijn dan het renoveren ervan. Ik kan me niet uitspreken over de kostprijs van afbraak en nieuwbouw. Maar  door de optie nieuwbouw te kiezen probeert men zijn winst te maximaliseren door meer wooneenheden op dezelfde oppervlakte neer te planten. Ten koste van? Ten koste van de hoven, die "men toch niet kan gebruiken", ten koste m.a.w. van het groen, van de hagen, de open ruimte tussen de gebouwen. De waarde die hieraan verloren gaat wordt niet verrekend.

Gevolgen voor Turnhout

Een goede 15 jaar geleden zei de toenmalige burgemeester Marcel Hendrickx mij dat ik me niet teveel zorgen moest maken over het groen in de stad. Als men met een luchtballon over Turnhout vloog viel het groen binnen de stad erg op. Als men nu hetzelfde zou doen, dan zou de binnenstad er al een stuk minder groen uitzien.
Het groene karakter wordt ten onrecht sterk in de verf gezet in het panorama de Vries. Een prachtwerk. Maar daar lijkt het of Turnhout een groene stad is.  Men maakt "reclame" voor iets dat er niet is want de realiteit is anders.