We weten het intussen allemaal, je moet al met je ogen dichtrijden om het niet te merken: Vlaanderen geraakt volgebouwd. En de regering heeft het intussen ook gezien: Joke (minister Schauvliege) heeft met groot tamtam een betonstop aangekondigd, een plan om zonevreemde bossen te beschermen, een afbakening van onbebouwde zones waar niet zomaar kan gebouwd worden... Maar al deze initiatieven geven blijk van groot amateurisme van de betrokken diensten, fouten in plannen, maar vooral: als er enige tegenstand komt bijv van grondeigenaars, de confederatie bouw...
worden alle mooie plannen ingetrokken, herzien, ....
en zo blijft men gewoon verder doen als men aan het doen is... de zaken verder dichtbouwen.
En worden alle open plekken in Vlaanderen volgebouwd.
Om dit te voorkomen ijvert men de laatste jaren voor verdichting: meer mensen op eenzelfde oppervlakte huisvesten.
Op zich geen slecht idee.
In de praktijk komt het erop neer dat de kleine groene lapjes die er in stedelijke centra nog zijn, worden weggekaapt. Dit is dubbel spijtig omdat deze kleine stukjes groen essentieel zijn voor het welzijn van de stedelijke bewoners. Elk stukje in de stad wordt volgebouwd met appartementen, met blokkendoosjes.
In mijn onmiddellijke omgeving zijn de voorbeelden legio:
- in de Lokerenstraat: op het perceel van de vroegere cinema van de kazerne verrijzen tientallen studentenflats (foto 358 voor, foto 358 tijdens)
- nog in de Lokerenstraat is een hoeve met binnenpleintje afgebroken en er worden verschillende kleine woningen opgetrokken (foto 310 voor, foto 310 tijdens)
- in de Tramstraat is het vroeger klooster van de zusters van het Heilig Graf opgekocht; er zullen appartementen komen (foto 371 voor)
- in de Koningin Astridlaan is de vroegere villa gerenoveerd, maar tegelijkertijd zijn er een vijftal woningen bijgebouwd (blokkendoosjes) en een kinderopvang... de kinderen vallen over elkaars voeten en benen, kunnen niet buitenkomen of vallen met hun neus tegen de muur (foto 17 voor, foto17 na)
