Emotionele aspecten
- Denk aan de vogels die uitkijk, nestgelegenheid en voedsel kwijtspelen en steeds meer in de verdrukking komen.
- Toen ik nog ging werken zat er elke morgen toen ik naar het werk vertrok, een merel te fluiten in de top van de boom bij mijn buren. Het heeft iets geholpen om me door moeilijke tijden door te spartelen, omdat ik wist dat ik volgende morgen de merel weer hoorde zingen... tot de boom tegen de vlakte ging en de merel verdween. Ik mis zijn serenade, die in mijn ogen (en oren) kon wedijveren met de composities van Mozart...
- De laatste tijd komen meer en meer studies met het besluit dat bomen en groen in een stedelijke omgeving belangrijk voor het welbevinden van de mensen.
- Maar zover moeten we het niet gaan zoeken: het samen met de kleindochter van twee door de bladeren stappen... is puur genieten...
- Zelfs kan je op sommige plaatsen "natuurgraffiti" bewonderen: afdrukken die de afgevallen bladeren op het voetpad hebben gemaakt.
Veel van de grote bomen in de rand van de stadskern van Turnhout zijn de laatste tijd gesneuveld.
Ik maak even een inventaris van de wijk het Stokt, misschien iets ruimer genomen... en tijdens de laatste twee à drie jaar.
- een grote eik is omgezaagd op de hoek van de Rerum Novarumlaan en de Guido Gezellestraat (foto74voor, foto74na)
- aan de ingang van het vroegere Foresco in de Guldensporenlei is bij de aanleg van het project Niefhout een mooie esdoorn geveld (foto143voor, foto143na)
- op de hoek Guido Gezellestraat - Robsonplein is er een bouwplaats verkocht, men heeft er een huis gezet; hiervoor moest een prachtige haagbeuk sneuvelen.(foto26voor, foto26na)
- een krulwilg en een spar zijn tegen de vlakte gegaan in de hoven van de Guido Gezellestraat
- op de hoek Koningin Astridlaan en Guido Gezellestraat is een ceder $gerooid (foto 272voor, foto272na)
- een enorme naaldboom is gesneuveld in een tuin in de Rerum Novarumlaan nadat het huis is verkocht (foto159voor, foto159na)
- juist over de Steenweg op Antwerpen, in de Lokerenstraat, is ook een huis in opbouw; in de tuin is een grote boom geveld. (foto324na)
- verschillende bomen zijn nog onlangs nog gesneuveld op de Steenweg op Antwerpen, om plaats te maken voor 8 appartementen. De laatste die plaats moest ruimen was een majestueuze beuk. Blijkbaar waren zijn wortels aangetast en kon men hem niet laten staan om de veiligheid te waarborgen. (foto153voor, foto153na) (Niet ver daar vandaan, op de hoek van Stwg op Antwerpen en Prins Boudewijnlaan, is er enkele jaren geleden ook een andere grootse beuk geveld op de hoek foto110voor, foto110na).
- Horito heeft een aantal naaldbomen en coniferen (foto23voor, foto23na) omgezaagd in de Lodewijk de Koninckstraat, ook een grote boom aan de kant van de ingang ging eraan (foto23), eveneens een beuk aan de Steenweg op Antwerpen, aan het internaat. Toch heeft de school de moeite gedaan om nieuwe boompjes aan te planten. (foto23na) Hopelijk zijn er niet teveel gesneuveld met de extreem warme en droge zomer dit jaar.
Natuurlijk allemaal te verantwoorden..??? Uiteindelijk moet toch iedereen kunnen wonen... Op voorwaarde natuurlijk dat vraag en aanbod degelijk op elkaar worden afgestemd, dat er geen overaanbod wordt gecreëerd. Maar toch heeft dit een impact op het leven in de stad. Daarbij moeten we toch de vraag stellen of het allemaal zo kan doorgaan... Het is mooi dat bijv. de school werk maakt van een nieuwe aanplant. Hopelijk wordt het welslagen ervan voldoende opgevolgd. Ook moet men rekening houden dat de kwaliteit van de aanplant in sommige opzichten het vernietigde niet volledig vervangt. Zo zijn naaldbomen, hulst, coniferen... belangrijke nest- en schuilplaatsen voor vogels, ook in de late herfst en de winter, terwijl loofbomen dit in deze seizoenen niet of veel minder zijn.
De vraag is wanneer er werk wordt gemaakt van een inventaris van hoge bomen in de stad en wanneer deze afdoend worden beschermd. Ik vraag me af of het nog de moeite is.... er schieten er niet veel meer over en zelfs als ze geïnventariseerd zijn, gaat men gewoon verder met ze om te zagen.
- De volgende op het lijstje is waarschijnlijk de prachtige inlandse eik, die samen met andere bomen moet plaatsmaken voor twee woningen, aan de ingang van het Sint-Jozefcollege.(foto312voor)
Er lijkt toch één boom een bouwproject te overleven: de fantastische beuk voor Villa Astrid. (foto17na) Tenminste voorlopig toch. Maar goed ook, want we vergeten de laatste tijd dat bomen de longen van onze aarde zijn (naast natuurlijk de algen in de zee). Zelfs Natuurpunt vergeet dit en beschouwt de Kempen als "bosrijke streek" van Vlaanderen... en kapt er dus vinnig mee op los.
Een systeem van verrekening van de ecologische waarde van groen (de natuurwaardeverkenner) is al lang uitgewerkt in opdracht van de Vlaamse overheid. Een aangepaste versie is in ontwikkeling voor natuur in de stad. Toch zullen deze zonder gevolgen blijven, omdat het anders teveel zou kosten aan projectontwikkelaars... Sinds 1979 is er een eenvormig systeem voor waardebepaling van bomen, maar deze geldt enkel voor het openbaar domein (en misschien ook voor schadebepaling als iemand een boom beschadigt van iemand anders op privédomein). In het verlengde hiervan werden de recentere natuurrapporten opgesteld vanuit het referentiekader van ecosysteemdiensten. De natuur wordt hier beschouwd als een dienst waaraan economische waarde kan worden toegekend. Enerzijds draagt dit misschien bij tot het sensibiliseren van meer menen: de natuur is ook economisch waardevol. Maar anderzijds worden hiermee de bomen en het groen ingeschakeld in de economische manier van denken (referentiekader); worden het zaken die geconsumeerd kunnen worden, ingeschakeld worden in het systeem van winst maken. Als het vooruitzicht op winst hoger is dan de kosten, dan zal de boom sneuvelen.
Een groot probleem blijft dat men op privégronden binnen woongebied kan doen wat men wil: men moet evt. wel een vergunning aanvragen, evt. vraagt men deze te compenseren, maar... in de praktijk wordt het zootje omgelegd.
In een cursiefje in de Bond heeft Louis Verbeeck ooit beschreven hoe een houtzager, meubelmaker, een wiskundige, een kunstenaar ....elk anders tegen een boom aankeken. De kunstenaar zag de schoonheid van de boom, de wiskundige zijn omtrek en inhoud, de houtzager hoeveel planken van welke lengte en dikte eruit konden gewonnen worden, de meubelmaker of hij er een bed kast of tafel van zou kunnen maken. Ik zou er nog aan toe kunnen voegen: een aantal politici en ook projectontwikkelaars zien in hem een obstakel dat uit de weg moet geruimd worden, of datgene wat hun winst in de weg staat. Veel hangt af van de manier waarop je tegen de dingen aankijkt, je referentiekader.
Ik weet het, ik word een oude knar. Dit betekent dat stilaan de fase van afscheid nemen aanbreekt. Stilaan moet ik afscheid nemen van degenen die me dierbaar zijn, totdat ikzelf moet afscheid nemen van dit leven. Een "oude knar" verwijst naar een stokoude boom. Vroeger kon een knar nog weerstand bieden en moest men vinnig uit zijn pijp komen om hem om te leggen... nu wordt de grootste boom binnen een dag geveld met de kettingzaag.
