Diepere oorzaken

 De diepere oorzaken

• Eigenlijk ligt daar de oorzaak van het probleem: woonzones of industriezones of landbouwgronden zouden niet mogen ingepland geworden geweest zijn op stukken waar waardevolle bossen voorkomen. Maar ja... toen zagen een aantal mensen de kans om vlug veel centjes te verdienen en wisten waarschijnlijk de nodige kanalen om dit gerealiseerd te krijgen. Het gewestplan is verkeerd ingevuld, gesneden op belangen van invloedrijke eigenaars... er is onvoldoende eerbied geweest voor waardevolle natuur, het is niet verfijnd genoeg opgesteld zodat hele gebieden gewoon als woongebied werden ingekleurd zonder ruimte te laten voor het nodige groen in dat gebied.
• Maar de dieperliggende oorzaak ligt in ons economisch systeem. Onze kapitalistische maatschappij wil steeds maar meer: een groei van 0 % is niet aanvaardbaar, steeds moet er meer en vlugger geproduceerd worden. De rentevoeten worden kunstmatig laag gehouden, zodat we allemaal meer gaan consumeren; dit terwijl de wereld het nu al niet meer aankan. Steeds gaan de bedrijven verder op zoek naar nieuwe afzetmarkten (voorbije jaren: de Oost-Europese landen, Azië... binnenkort waarschijnlijk Afrika...) om de producten te slijten en tegelijkertijd de productie zo goedkoop mogelijk te organiseren, want daarmee kan men de productiekosten in het Westen aftoppen, de druk op de regeringen hoog houden om hier de gewenste voordelen te bekomen... ten koste van de sociale voorzieningen van het land. En daarom zeuren de boeren voor meer akkerland, moeten er steeds meer nieuwe industrieterreinen worden aangesneden... die in tijden van mindere economie weer deels verlaten worden....  steeds groter, steeds meer... Waarom? Natuurlijk profiteren arbeiders en andere mensen ook deels van de ontwikkeling, maar het grote kapitaal wordt vergaard door de superrijken, die met hun rijkdom geen blijf meer weten. Dit ondersteund met een beurs, waar aandelen kelderen van bedrijven die enorme winsten maken maar toch niet geheel voldoen aan de verwachtingen, waar de waarde van een aandeel of bedrijf weinig of niets meer te maken heeft met reële economie, alles met geruchten, verwachtingen, speculaties.
  Een andere manier om te zorgen dat er terug meer vraag naar producten komt in onze oververzadigde westerse maatschappij is een oorlog. Dit gaat steeds gepaard met een massale vernietiging van infrastructuur, goederen enz. en van mensen. En dan kan men achteraf  zorgen voor de opbouw  (centjes in de zak) en nog belangrijker: heeft men de controle over de schuld en de schuldenaars die dit met zich meebrengt.  Dus ook liever deze mogelijkheid niet.
  Natuurlijk kunnen we wachten op een tweede communistische revolutie, maar dan zullen we nog lang kunnen wachten. Het systeem heeft de klassen, die deze revolutie zouden moeten voeden, mooi ingekapseld in haar systeem en daardoor de actiebereidheid beperkt. De machtigen voelen echt geen druk meer...
  
  En dus laten we onze aarde maar langzaam vernietigen.