zondag 5 april 2020

Verontwaardiging blijft

Met de lockdown door de coronacrisis heb ik toch nog even van de gelegenheid gebruik gemaakt om nog even langs de Dombergheide te fietsen. Onderweg nog even een omweggetje gemaakt langs de uitkijktoren langs het Bels lijntje.

Langs het Bels Lijntje is er op verschillende plaatsen gesnoeid. Blijkbaar wil men inzetten op het zogenaamde hakhoutbeheer. Maar ze kunnen zich op sommige momenten moeilijk bedwingen. Ook delen van volwassen bomen of hele bomen worden mee gekortwiekt. Binnenkort rijdt men in de zon in plaats van in de schaduw. (foto378, foto379)

Tot mijn verbazing zag ik enkele tientallen meters ervoor in een bosje een rij bomen gerooid. (foto 286). Toevallig was er iemand van Natuurpunt bezig. De bomen zijn gerooid omdat er dode takken boven de langslopende wandelweg hingen. Toch blijft dit mijn verontwaardiging opwekken. Kunnen dan de dode takken niet gewoon afgezaagd worden? De kernen van de bomen zijn nog perfect gaaf, zonder rotting.(foto286) Blijkbaar zou er geen hoogtewerker  bij kunnen geraken (wat ik betwijfel, want een wagen om de stammen te vervoeren is er wel geraakt blijkbaar). En het zijn toch maar exoten. Dit terwijl bomen levende wezens zijn, die onze lucht zuiveren van co2 en fijn stof, die voedsel, bescherming en nestgelegenheid geven aan vogels en andere dieren. Ook de dreef die over het weggetje staat zou binnen korte tijd nog gerooid worden: het zijn toch maar Amerikaanse eiken die de inlandse eiken wegconcurreren. (foto382) Maar: wat is er nu concurrentie aan een dreef? Het zal zeker nog dertig jaar duren vooraleer er terug een beetje een dreef staat.
Ik weet het: natuurbeheer is een weegschaal. Maar de weegschaal van Natuurpunt is, tot mijn verontwaardiging, nog steeds niet juist afgesteld. De bomen wegen nog steeds veel te licht, er wordt te gemakkelijk overgegaan.

De Dombergheide is een verademing. Enkele weken geleden hebben we met de werkgroep Natuurpunt langs de vennetjes die er zijn, de boomopslag verwijderd. Dit om de heide te vrijwaren. Hier vind ik de balans wel doorslaan naar verwijderen van bomen: anders hou je op den duur geen heide meer over. (foto381)

Veel erger is...
Maar vlakbij de Dombergheide ligt er een akker, waar maïs op geteeld wordt. Nu ziet deze akker roodbruin vanwege de glyfosaat die de landbouwer er heeft gebruikt. (foto380) Dit product doodt alle leven in de bodem. De grond is dood, geen leven meer voor vogels...
Het blijft me verbazen dat dit product nog mag gebruikt worden en het gebruik zelf maakt me woedend, verontwaardigd.

Alle groene plekjes binnen en aan de rand van de stadskern worden intussen ingepalmd door appartementen; waar vroeger een mooi bosje stond prijken nu nieuwe appartementen (foto373), de zoveelste