Als we verder kijken
Op hun trek worden onze vogels elke keer massaal afgeslacht als ze over Zuid-Europa en verder vliegen: om op het bord te belanden of zomaar voor de fun. Europa slaagt er niet in ze te beschermen, zeker niet deze bescherming voldoende af te dwingen. En zo sterven er elk jaar honderdduizenden, terwijl we hier een massa geld besteden om hen in de reservaatjes die hen nog rest een gepast leefmilieu te geven.Al tientallen jaren gaan we gewoon verder met het exploiteren van de regenwouden. Hiermee vernietigen we het leefmilieu van ontelbare diersoorten, van velen onder hen kennen we het bestaan nog niet of nauwelijks. We decimeren hiermee de DNA-poule van het leven, die ook essentieel kan zijn voor ons voortbestaan.
Al tientallen jaren weten we dat we onze oceanen vergiftigen met plastiek, maar we blijven gewoon doorgaan, er wordt niet erg naar oplossingen gezocht. De zeezoogdieren en de vissen worden geleidelijk aan vergiftigd en uitgehongerd (omdat hun maag vol zit met plastics).
De bijen sterven massaal. Een grote verdenking valt op neonicotinoïden, een soort pesticiden. Er zijn duidelijke aanwijzingen dat deze stoffen het oriëntatievermogen van de bijen in de war stuurt, met gevolg dat ze de weg van voedsel naar nest niet meer voldoende vinden. Toch slaagt het Europese parlement er niet in om deze stoffen te verbieden. In Japan moet men al met ladders in de bomen klimmen om de bloemen bevrucht te krijgen....
Een gelijkaardig verhaal met glyfosaat. Deze stof is waarschijnlijk kankerverwekkend. Toch heeft ze oranje licht gekregen van Europa, niettegenstaande er veel verzet tegen was. Pas is aan het licht gekomen dat Bayer niet alleen stevig had gelobbyd, maar dat ze ook studies besteld hadden (of mogelijk zelfs gemanipuleerd) om de schadelijkheid te verdoezelen.
De volgende sluipmoord, massamoord
Niet beseffend dat we onszelf steeds een klein beetje mee aan het vermoorden zijn; want ook wij zijn een deel van ons leefmilieu, zijn er afhankelijk van... al denken we van niet.
De verantwoordelijkheid
Natuurlijk weet ik wel dat de term"moord" hier misschien wat uit zijn context wordt gebruikt...Uiteindelijk heeft de mens de verantwoordelijkheid te zorgen voor alle levende wezens en voor hun leefmilieu. Dit kan je zelfs religieus duiden: "Wat je aan de kleinsten hebt gedaan, heb je aan mij gedaan .. " weet je nog... Maar zelfs los daarvan: de ethische kwaliteit van individuen en van de maatschappij als geheel kan je afmeten aan de manier waarop men omgaat met de mindere, met degenen die het niet zo goed hebben, die machtelozen (voor de godsdienstigen: zie de Bergrede). De zorg voor dieren en hun leefmilieu zijn hierbij een belangrijke maatstaf, en niet alleen omwille van hen als zelfstandige wezens, maar ook omwille van onszelf.
Dus: doden van dieren omwille van winstbejag, het vernietigen van hun en ons leefmilieu kost op lange termijn ook van mensenlevens.
Natuurlijk weet ik wel dat we ieder voor een stukje mee verantwoordelijk zijn: we zijn tenslotte allemaal consumenten: velen eten vlees, rijden met de auto, ... allen ademen we ....
Maar toch: Achter deze zaken zitten bedrijven, personen, organisaties die, vaak goed wetende wat de moordende gevolgen zijn, gewoon blijven verder doen om er maximale winsten uit te halen.
Voor deze personen is geen straf te licht. In realiteit ontspringen ze de dans en proberen ze het beleid naar hun hand te zetten. En intussen gaan de sluipmoorden verder.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten