Stadsbos: Spelen met de voeten?

Er komt een nieuw stadsbos in  Turnhout...
elfduizend bomen op 4 hectare (bron).
of is het er al??

Ben je er al eens gaan kijken? (foto)
In een weide, die een mooie afwisseling bood met de omgevende dennen- en loofbossen, zijn er een honderdtal grote bomen geplant. Daarrond een heel aantal struikjes??
Of heb ik wat gemist?

En iets verderop
worden de dennenbossen volledig vernield (foto)

Wie speelt men hier met zijn voeten?
hier een boompje planten en vijf meter verder tien volwassen bomen kappen
op een moment dat men elke boom kan gebruiken tegen de klimaatopwarming

De dag waarop deze post verschijnt, verschijnt ook in de krant: Naaldhout wijkt voor inheemse bomen...  in de gemeentebossen in Beerse kapt ANB weer heel wat dennen, legt een bosmantel aan, zorgt voor  licht zodat andere bomen groeien, op bepaalde plaatsen kapt men het bos helemaal tot een voetbalveld groot (bron: GVA 256 jan p37)
nog steeds dezelfde waanzin....
en dan iedereen oproepen om een boompje te komen planten...

Groen in de stad: Nu niet, dan niet, nooit niet

Het strategisch meerjarenplan (zie samenvatting)

Turnhout heeft zijn strategisch meerjarenplan voorgesteld. Het bestuur gaat voor 100 miljoen investeringen deze legislatuur.
Speerpunten van dit beleid zijn: armoede,  verbondenheid, mobiliteit, veiligheid

Groen in de stad?

Op twee milieuraden (17 december 2019 en  14 januari 2020) werden de aspecten rond milieu verder toegelicht.
Mijn conclusie in deze vergadering was de  bevestiging van mijn eerdere vermoedens: projectontwikkelaars zijn baas in de stad, zij bepalen hoe de stad eruit ziet.

Nu niet, dan niet, nooit niet

Het creëren van een substantieel stukje groen in Turnhout kun je vergeten.
Nu, met deze extra beschikbare gelden, ziet het bestuur nog steeds niet de mogelijkheid om iets groen te realiseren.
De schepen en diensthoofd zeggen dat men daar de instrumenten niet voor heeft.
Voor strategische aankopen, een stukje kopen in een project, zodat men meer invloed hierop kan uitoefenen, worden 750 000 euro voor de hele legislatuur opgesteld.
Maar het vooraf aankopen, zodat men een stukje groen kan veiligstellen, geldt niet als strategische aankoop.
Als het nu niet kan, met deze extra financiële injecties, wanneer er geen stappen ondernomen worden om de noodzakelijke instrumenten in handen te krijgen, dan zal het nooit lukken.
Als het voorgaande klopt dan kan de uitspraak van de schepen: "Inbreiding oké, maar niet overal, en niet zomaar..." naar de prullenbak verwezen worden; het is pure propaganda. Eigenlijk heeft ze dit impliciet toegegeven bij  het vorige punt. Bovendien meent het bestuur het niet, want zij blijven het deuntje van de inbreiding, verhoging van het aantal inwoners staan en doen daar alles aan.

Rommelen in de marge 1

Conclusie: de stad kan en moet zich beperken tot het morrelen in de marge: een boompje hier, een haagje daar... en dan daar veel bla bla over verkopen (herinner u het planten van de boom op Turnova). Dit is het beeld dat we hebben van het groen in de stad. Toegegeven: dit rommelen doen ze goed, maar het blijft in de kantlijn.

Rommelen in de marge 2

En dan gaat men binnenkort naar buiten komen met een ambitieus klimaatplan. De stad vormt een  hitte-eiland.  dat de stad vormt, maar de fundamentele aanpak hiervan door groene eilanden in de stad te creëren, geeft men al op voorhand op

Het deksel op de neus

Enkele weken later kwam het bericht dat de stad zich misrekend had voor 26 miljoen of 5% van het exploitatiebudget (bron: GVA 24 januari 2020, p15). Deze misrekening gebeurde in de pensioenkas. De stad dient een aangepaste begroting in  en gaat het geld nu zoeken in verschillende uitgaveposten.
In de meerjarenplanning was voorzien in 15 FTE extra personeel. Men heeft bekwame mensen nodig om het beleid mee vorm te geven en uit te voeren. Toch is dit al een flinke hap uit het budget..  en hopelijk kunnen ze zich zinvol maken.

Een partij die het wel goed zegt, maar...

Dezelfde dag viel er een folder in de bus van PVDA.
Hierin het volgende:
stop de publieke uitverkoop van onze publieke ruimte
de betonboeren willen

• dure woningen voor de happy few
• een stad van steen en beton
• het grote geld betaalt wat er gebeurt

wij willen

• betaalbare woningen voor iedereen
• een groene en leefbare stad
• inspraak voor de buurtbewoners

Op het eerste gezicht kloeke standpunten waar we min of meer  achter kunnen staan. Hoewel...

• De eerste stelling erg idealistisch is en de poort naar verdere bebouwing ver laat open staan en er toch niets zal veranderen (iets wat de SP.a na zovele jaren nog niet inziet). Beter zou men de speculatie tegen gaan, het bezit van meerdere woningen ontmoedigen, een degelijke vraag-aanbod analyse doen. 
• Zoals we hier hebben willen onderbouwen is de tweede stelling: een groene stad een  illusie. Als de stad gelijk heeft, ons niet voorliegt, dan liggen de instrumenten er niet om dit te realiseren en blijven ook dit loze beloften, gemakkelijk te maken vanuit de oppositie; Maar misschien is het wel beiden: een tekort aan instrumenten, maar ook een tekort aan politieke wil; Het verharden van de voortuintjes kon men niet tegengaan, nu een 0-lijn trekken kon men niet volgens de schepen, maar blijkbaar kan dit in Vosselaar wel; dus waarom hier niet als het daar wel kan?
• De derde stelling: inspraak... blijft een delicaat punt. Niet altijd kiezen mensen voor andere waarden dan eigen belang en economie, voor zaken op korte termijn, zijn ze onvoldoende geïnformeerd over alternatieve mogelijkheden enz...