Een post dat op het eerste zicht niet veel maken heeft met ruimte, maar toch...
De laatste maanden heb ik door een verbouwing wat ervaring opgedaan met aannemers, met mensen uit de bouwsector.
Het is soms heel moeilijk om een vakman te pakken te krijgen, want ieder stikt blijkbaar in het werk. De bouwwoede in Vlaanderen is nog steeds in volle gang.
Een aantal wil zelfs niet meer komen om een relatief klein werk te komen uitvoeren.
Een aannemer wou geen prijsofferte vooraf geven. Wel was er een maximumprijs voor de werken vastgesteld en samen afgesproken (op papier) wat er juist moest gebeuren. Na afloop bleek hij verschillende fouten te hebben gemaakt. De oplossing (met bijhorende kosten) hiervoor werd doorgeschoven naar degenen die na hem kwamen. Alhoewel de afwerking van het dak bij in de overeengekomen werken zaten, zegt hij dit niet te doen, eveneens het voegwerk van de gezette muren. De factuur overschreed wel met een derde het afgesproken bedrag.
In de gang hingen er platen met asbest tegen de muren. We hebben ze verwijderd. We vroegen aan degene die de muren kwam bepleisteren of hij dit mee wou doen zodat de muren konden beschilderd worden. Hij heeft het half en half afgewerkt, als hij er een halve dag aan gewerkt heeft is het veel... de rekening: 700 euro en het probleem is niet opgelost.
Degene die de tegels heeft komen leggen maakt een factuur 700 euro extra voor het egaliseren: 400 euro voor 3uur werk en 300 euro materiaalkosten. Hij stikt in het werk, maar zijn factuur is het achttiende dat hij maakt dit jaar, terwijl hij wel verzuipt in het werk.
Degenen die met meerderen zijn langsgekomen werken dan zgn wel bij een baas, maar ze hebben allemaal het statuut van zelfstandigen.
Besluit
De bedragen die worden gevraagd in de bouwsector zijn niet meer van deze wereld. Ze vragen maar raak, zonder dat dit overeenkomt met reëel gemaakte prestaties of andere kosten.
Bovendien wordt er op grote schaal gebruik gemaakt van legale middelen (statuten) en illegale middelen (in het zwart werken?) om zoveel mogelijk winst te maken op zo kort mogelijke tijd. De overheid is hiervan de dupe: deels met haar medeweten en medeplichtigheid, deels omdat ze het oogluikend toestaat.
De kwaliteit van het geleverde werk is allesbehalve.
Ze kunnen deze bedragen vragen omdat de bouwsector voorlopig boomt. Hopelijk maken ze ook eens de tijd mee dat er te weinig werk is. Er is een betonstop, met als gevolg dat onze steden nog voller worden bebouwd. Veel beter zou zijn een bouwstop aan te kondigen, zodat huizen gerenoveerd moeten worden, maar we zien op het veld de tegenovergestelde trend. Doordat de overheid zoveel ruimte heeft gegeven aan de bouwsector (waarschijnlijk omdat ze voor werkgelegenheid en voor andere inkomsten zorgt, dat gegoede burgers er het meest van profiteren...) buiten de zogenaamde aannemers de burgers en de overheid uit en wordt Vlaanderen verder volgebouwd.
