Enkele jaren geleden is er een cursus in Natuurpunt geweest over Groen in de stad. Na een beknopte oriëntatie op het onderwerp werden er ook enkele uitstappen per fiets gemaakt in de stadskern van Turnhout. Verder werd er gewerkt in enkele deelgroepen: een groepje rond eetbare bomen en struiken, een ander groepje rond politieke en ruimtelijke implicaties.
Het eerste groepje kreeg een mooi vervolg, onder impuls van Jet van Mierlo. Er werden kleine eettuintjes aangelegd oa aan de Warande en aan de parking van Natuurpunt. Samen met haar man plantten ze op een stuk grond die ze deels hadden geërfd fruitbomen en struiken met eetbare bessen aan langs de ring. Prachtige initiatieven.
Het groepje rond politieke en ruimtelijke implicaties kreeg spijtig genoeg geen gevolg. Toch waren er enkele interessante voorstellen geformuleerd: schepenen het beleidsplan komen laten toelichten dat ze wilden realiseren, een projectontwikkelaar met groen hart laten vertellen wat hij anders doet dan anderen, enz... Maar er is dus nooit een gevolg aan gegeven. Dit versterkt het beeld van Natuurpunt dat men niet erg is voor harde politieke acties; misschien omdat men wil blijven goed staan met het plaatselijk bestuur? Toch is er interesse voor dit aspect van het probleem: op vergaderingen van de milieuraad zijn leden van Natuurpunt en specifiek van de werkgroep telkens goed vertegenwoordigd. We moeten in elk geval proberen de raadsleden te blijven sensibiliseren, blijven pushen om het groen in onze stad te blijven verdedigen.
Ik heb de indruk dat het groepje rond eetbare struiken intussen zich vereenzelvigt met "Natuur in de stad"; maar dit is m.i. toch wel wat eenzijdig... Op zich niets op tegen, maar een meer "politieke" invulling wordt zo niet gecoördineerd, gestimuleerd... Anders gezegd: Spijtig dat men de kans heeft laten liggen om te komen tot een meer structurele en bredere invulling van "Natuur in de stad" in Turnhout en binnen Natuurpunt.