Ziekenhuis van Turnhout: te mijden plaats

Enkele ervaringen uit de eerste hand met het ziekenhuis  campus St Elisabeth te Turnhout.

Maaltijden

Het eten niet om op te vreten; vaak een groot stuk vlees, met weinig of geen groenten.
Voor mensen die speciale eisen hebben (vegetarisch, geen gluten...) slaagt men er na een week nog niet in om hen een fatsoenlijke maaltijd voor te schotelen.

Hygiëne

Slechts weinig verplegend personeel besteedt aandacht aan handhygiëne .

Lakens van mensen die er verschillende dagen liggen vergeet men te verversen
Ijszakjes stopt men na gebruik gewoon terug in koelkast, zonder ontsmetting.
Maar het ergst van al: heel veel mensen die werden opgenomen blijken met ziekenhuisbacterie besmet te worden; en er wordt weinig of niets tegen gedaan: mensen met deze bacterie blijven in kamers op de gang tussen andere patiënten liggen; de kamers worden gekuist door mensen met mondmaskers, maar anderen lopen gewoon in en uit...

Zorg

Oudere patiënten die moeilijk kunnen slikken of eten worden aan hun lot overgelaten, het eten wordt voor hen neergezet en daarna terug weggenomen
Bij sondes wordt niet gecontroleerd wanneer de zak met urine vol is.
Bij infusen wordt er niet nagespoeld, wat ontstekingen en andere complicaties tot gevolg heeft.
Maar het ergst van al: als een patiënt op de noodbel duwt kan het tot 20 minuten à 30 minuten duren vooraleer er iemand komt kijken. Dit is niet alleen aan de drukte te wijten, want soms staan de verplegers gewoon gezellig met elkaar te keuvelen. Maar zelfs als ze aan het vergaderen zijn, moeten ze m.i. zorgen dat er zo snel mogelijk iemand reageert. Dit is levensgevaarlijk.

Wat heeft dit te maken met Turnhout en ruimte?

Het ziekenhuis is een publieke plaats die te mijden is... waar je beter niet kunt komen. En er wordt weinig of niets gedaan aan de mistoestanden. Waarom zouden ze? Het personeel van een bepaalde dienst is zelfs derde geworden in een wedstrijd voor "Zorgteam van het jaar".
Ik besef dat ik met het voorgaande tekort doe aan de vele dokters, verpleegkundigen en andere die zich met hart en ziel inzetten voor hun patiënten. Ook is er een groot verschil tussen diensten. Niet alles kan teruggebracht worden tot gebrek aan middelen en tijd. Vaak is het een kwestie van mentaliteit en bekwaamheden van diensten en individuen. Het is hoog tijd dat in het ziekenhuis van Turnhout

• procedures kritisch worden doorgelicht, bijgesteld en systematisch worden opgevolgd
• mensen die de zorg voor de patiënt niet centraal stellen, worden gecorrigeerd

want iedereen zou moeten handelen vanuit het besef dat de afhankelijke positie die patiënten hebben een grote verantwoordelijkheid van allen met zich meebrengt. Degenen die dit wel doen, verplegenden, verzorgenden en logistieke mensen, met een groot voor de patiënten, zijn engelen van onschatbare waarde. En zo lopen er godzijdank, ook rond; zij kunnen niet genoeg waardering en respect krijgen.

Boomkenners of niet?

Langs het kanaal vanaf brug 2 naar Vosselaar werden verschillende bomen gekapt. Op het eerste gezicht denk je: niets aan de hand. De zieke bomen worden er tussenuit gehaald.
Als je dan de doorgezaagde stammen bekijkt, dan lijken deze heel vaak prachtig gaaf te zijn.
De bomen blijken dan toch niet zo ziek dan gedacht.
Op welke basis werden deze bomen dan geselecteerd?
Als de "boomchirurgen" de "boomdeskundigen" het dan zo vaak bij het verkeerde eind hebben, mogen ze zichzelf dan nog zo noemen?
Maar ja... niemand ligt wakker van een boompje meer of minder.