Respect voor de grotere ruimte om ons heen
Tegenwoordig niet uit het nieuws te denken: klimaatopwarming, uitputting van de bodem, energiecrisis, droogte en overstromingen, stikstof, bodemvervuiling, luchtvervuiling...
We blijven er niet bij stilstaan maar
- de elektriciteit van elektrische auto's moet ook ergens vandaan komen, ze moeten ook gemaakt worden... ; hybride auto's rijden zelden alleen op elektriciteit; hun efficiëntie wordt danig overschat voorgesteld
- een elektrische fiets moet ook worden opgeladen...
- een benzineauto stoot gemiddeld ongeveer 120 gram per gereden kilometer in de lucht; dat is meer dan 1 kilogram per 10 kilometer... dat is 12 kilogram per 100 kilometer dat je rijdt...
Een zorg voor ons allen dat de aarde bewoonbaar blijft. Dit betekent respect en zorg voor ons milieu. We zijn er te lang vanuit gegaan dat we boven de rest van de schepping verheven zijn. We zijn een deel van de schepping, grotendeels afhankelijk van de ruimte om ons heen. Als we deze fundamenteel verknoeien, zal de mensheid eraan ten onder gaan, misschien na verschillende andere dier- en plantensoorten, maar zeker niet als laatste.
Respect voor de ruimte om onszelf
Dit betekent dat besturen groen een stem geven in hun beleid.
Ik weet dat politiek het afwegen van belangen is, maar groen komt vaak op de laatste plaats. Een jaar een klimaatplan opstellen met alle betrokkenen, waarvan na een jaar weinig of niets is gerealiseerd; en daarbij verschillende nieuwbouwprojecten zijn gerealiseerd met duizenden kubieke meters beton die de CO2 de lucht injagen.
Dit betekent dat mensen die bestuurders er proberen toe te bewegen niet weggezet worden.
In plaats van dat een vraag waarom er maar steeds een reepje groen overschiet in de verschillende inbreidingsprojecten, niet als lastig wordt gezien, maar dat men het aangrijpt om de beslissingen te verantwoorden en te duiden dat groen ook een rol speelt in de beslissingen; dat men probeert toch ook groene projecten in de stad te realiseren. Dat men de milieuraad niet opdoekt omdat deze te kritisch is voor het gevoerde beleid, terwijl de taak van deze raad m.i. toch wel is het milieu te verdedigen.
Dit betekent ook respect voor de ruimte dicht om onszelf.
Dat je, als je een voortuintje hebt, je beseft dat dit weliswaar privé-eigendom is, maar tegelijkertijd een deel van het straatbeeld, van de publieke ruimte. Dat je daar zorg voor kunt dragen, niet om het altijd kraaknet te houden, maar om er een aangename groene ruimte van te maken, niet alleen voor mensen, maar ook voor vogels. Of is de stad alleen voor ons, mensen, bedoeld? Dit houdt ook in dat je beseft dat, wanneer je het voortuintje volgooit met tegels en keien om een auto op te parkeren, dit een asociale daad is tegenover de buren, maar ook dat je een stenen woestijn schept waar niemand anders iets aan heeft.
Dat je niet achteloos papier, plastiek en ander afval achterlaat op straat. De straat ook niet gebruiken als asbak; sommigen kieperen hun asbak gewoon in de goot, of liever nog in iemand anders zijn goot. Een sigarettenpeuk bevat tal van zware metalen, die door de regen uitgespoeld worden. Eén peuk kan 1000 liter water vervuilen...
Scholen die hun afspraken niet nakomen om hun directe omgeving door leerlingen te laten schoonhouden. De straten waar deze leerlingen doorwandelen naar de sporthal, of naar hun eetgelegenheden, liggen elke dag vol verpakkingen, blikjes en ander afval. Scholen beseffen niet dat een nette schoolomgeving bijdraagt tot het imago van de school en tot het welzijn van hun leerlingen.
Hondeneigenaars die hun beestjes zomaar hun behoefte laten doen en geen enkele moeite doen om het op te ruimen, of de plastic zakjes gewoon langs de kant dumpen. Soms ligt de stront midden op het wandelpad, met als gevolg als je 's avonds of 's morgens gaat wandelen...
Gevolg
Op 7 jaar tijd, heb ik in de wijk het Stokt 327 grote zakken zwerfvuil opgehaald, in 256 beurten.
Dus respect voor de directe omgeving is er ..... ??
