Boskaart geschrapt

In een vorig bericht is de boskaart met daarop de inventaris van de meest kwetsbare zonevreemde bossen in Vlaanderen al ruim aan bod geweest. Alhoewel de intentie zeer goed was en ze dringend nodig was, omdat steeds meer bossen zomaar verdwijnen, was de uitwerking ondermaats.
Gevolg: minder waardevolle bossen, zelfs stroken waar geen bossen zijn, voor de rest vaak een bomenrij van een groter geheel beschermd de rest niet, veel versnippering
Van de gebruikte methode was niet veel beter te verwachten: op basis van luchtfotografie, waarvan de resultaten blijkbaar sterk voor interpretatie vatbaar zijn. Critici hebben gelijk: kan men de waarde van een bos vaststellen vanachter een bureautje?
De kaart, uitgewerkt door de administratie, werd door de meerderheid in het parlement goedgekeurd.
Er werd in het besluit een periode voorzien waarin mensen bezwaar konden indienen.

Iedereen zijn zegje, behalve....

Nadat de kaart online werd geplaatst regende het bezwaren.

• Veel eigenaars, vooral van bouwgrond, voelden zich financieel benadeeld en berekenden hun verlies. Van de enorme sommen winst die werden gemaakt wordt niet gerept. 
• Men spreekt niet over de bouwgronden die nog te koop worden aangeboden, alhoewel men weet dat de bossen erop beschermd worden.

Iedereen wil nog zo veel mogelijk centjes er uithalen.

Enkel de bossen....  zij spreken niet
Degenen die het voor hen moeten opnemen, natuurverenigingen, zijn zelf grote ontbossers (daarin heeft Schauvliege gelijk). Dus Natuurpunt kan nu moeilijk tussenkomen, want dan krijgen ze het deksel zelf op de neus. De vereniging zwijgt ook zedig over de bosbalans, waarin ze gedetailleerd zou bijhouden hoe ze de bossen beheren, maar deze bosbalans is niet te vinden blijkbaar....

En de pers... zij "kadert"

Opvallend: in de pers hoorde men voordien vooral degenen die vonden dat de bossen beter moesten beschermd worden. Eenmaal de boskaart er was, waren het vooral eigenaars van bouwgronden en boeren die  de media haalden. Door vooral deze stemmen te laten horen kaderen de media het onderwerp: zij bepalen vanuit welke visie het onderwerp benadert wordt. En niet alleen dat: door verschillende dagen bepaalde stemmen te accentueren, kan men zelfs het beleid aansturen, want de politici zijn natuurlijk niet doof voor hetgeen in de kranten en in andere media verschijnt.

Het kruispunt ruimtelijke ordening

En nu kom volop de druk vanuit de andere sectoren
landbouw, industrie, woning en bouw, mobiliteit... allemaal willen ze hun belangen veilig stellen.
Ruimtelijke ordening is een kruispunt van belangen. En allemaal willen ze hun deeltje van de koek van de zonevreemde bossen... zodat er niets meer overschiet. En allemaal zullen ze proberen de politiek te beïnvloeden.... om zoveel mogelijk te regulariseren, de grenzen anders te trekken enz. en daarvoor dreigen met jobverlies, productieverlies enz.
De druk was al te voelen bij de totstandkoming van het besluit: "op vraag van het parlement" werden bossen waarvoor bouwvergunningen werden aangevraagd na 2004 niet in de lijst opgenomen. En daarmee werd de bedoeling van de kaart getorpedeerd.

Het plan werd uiteindelijk door  de meerderheid goedgekeurd, maar daarna aangevallen vanuit alle kanten.  De minister en het plan werden het voorwerp van de klassieke (partij)politieke spelletjes. Uiteindelijk besliste Geert Bourgeois de kaart in te trekken, zonder overleg met de minister of met de partijen. Raar maar.... (bron)
Schauvliege is een grote stemmentrekker in Oost-Vlaanderen (bron). De andere partijen maken gretig gebruik om te proberen deze positie te ondergraven.
De dupe: de bossen

En nu?

Tijdens de periode van onzekerheid zal men zoveel mogelijk proberen "de zaken nog te regelen", en zoveel mogelijk druk te zetten op de politiek om de bossen te "exploiteren": woongelegenheid, industrieterreinen, akkers ..... .
De kaart zal nog verder afgezwakt worden.
Nu al is er nog weinig of niets meer te beschermen; tegen dan zal het de moeite misschien niet meer zijn, want er schiet niets meer waardevols over.....

Natuurlijk moet men zich afvragen waar het probleem vandaan komt.
We hebben het hier over "waardevolle zonevreemde bossen".

• een bos is wel wat meer dan een rijtje bomen (zoals er nu vaak op de kaart voorkomen)
• waardevol: daarover kan men discussiëren: voor mij is bijna elk bos waardevol (dit in tegenstelling met veel mensen van Natuurpunt), ook naaldbossen omdat zij ook een specifieke habitat vormen
• zonevreemd: dit wil zeggen dat ze in een zone liggen die op het gewestplan een andere bestemming heeft gekregen 

En niet te vergeten

Het probleem van de zonevreemde bossen is maar een deel van het probleem: nl. dat alle groen verdwijnt om zogezegd "geëxploiteerd" te worden (zoals liberale politici op een boottrip in Antwerpen zich ooit lieten ontvallen). Veel van ons wonen in een stedelijke omgeving, of toch zeker in woongebieden. Voor velen van ons is het groen in onze woonomgeving even belangrijk dan bossen in de nabije of iets verdere omgeving. Door zich te concentreren op waardevolle bossen, worden de kleinere eenheden nu terug vogelvrij verklaard. Dit wordt nog versterkt door de tendens tot "inbreiding", tot het benutten van elk stukje land voor wonen en industrie. Gevolg: in een stedelijke omgeving wordt alle groen weggezuiverd.  De kleine stukjes, restantjes, die nu nog op de boskaart stonden, misschien de naam bos niet waard zijn, zijn toch op zich waardevol, maar worden nu opnieuw bedreigd.
En dan zegt de woordvoerder van Open-VLD in het Vlaams Parlement dat er niet zomaar bomen kunnen gekapt worden, dat er een vergunning nodig is. Maar vergeet erbij te zeggen dat de gemeente dan advies vraagt van het Agentschap Natuur en Bos en dat deze automatisch positief advies geven voor bomen in woongebied. Dus... een toneelspel....
Dit is niet alleen nefast voor ons, mensen; maar elke boom en elke haag is ook een bron van leven voor insecten, vogels en andere dieren. Door het groen te weren, ondergraven we de levenskansen van vele dieren rondom ons en isoleren we ons in een omgeving van steen en beton.

Een deel van het probleem (bron)

In Vlaanderen is

• 12 000 hectare bos in zones bestemd voor industrie, bouw of landbouw
• 13 000 hectare slecht gelegen woonuitbreidingsgebieden: gebieden buten bebouwde zones waar toch mag worden gebouwd
• 1600 hectare  watergevoelige gebieden, waar nu nog bouwvergunningen worden uitgereikt

dan is het erg duidelijk  dat

• ruimtelijke ordening een zootje is, dat andere belangen (deze van eigenaars, bouwondernemingen enz. laat voorgaan op een doelmatige ordening van de ruimte
• er veel recht te zetten is, en dat dit veel centjes zal kosten als men de betrokkenen wil vergoeden: centjes die de belastingbetaler zal moeten ophoesten ten voordele van mensen die vaak gespeculeerd hebben of geïnvesteerd (hun overtollige geld willen zien opbrengen)
• als men nog enkele jaren verder rotzooit, er niet veel meer overschiet van onze ruimte buiten bebouwing en industrie
• vele plannen (ook de betonstop...) veel bla bla is en weinig boem boem: mooie plannen, maar deze worden dan door de belanghebbenden onmiddellijk verder uitgehold, zodat er weinig of niets meer van overblijft

zie verder: pagina: de diepere oorzaken