Kauwen, jacht, boeren... en mensen

Vlaamse jagers mogen in afwachting van een nieuwe procedure twee weken niet op eksters, kauwen en kraaien schieten. In 2016 werden er bijna 180 000 geschoten. Op initiatief van Vogelbescherming Vlaanderen werd een nieuwe procedure opgeteld, zogezegd meer gecontroleerd. Men moet een gemotiveerde toestemming bekomen van het Agentschap Natuur en bos. De jagers zeggen dat de vogels wel degelijk veel schade kunnen aanrichten. (bron)

Ik richt me hier op de kauwen, kauwkes... want het zijn prachtige vogeltjes.

• Niet alleen hebben ze een knap uiterlijk: op het eerste gezicht zwart, maar als je goed kijkt blinkt het zwart in alle tinten, ze hebben werkelijk prachtige grijze veren in de nek
• Ze leven in groep, waarin de leider de zwakkeren altijd beschermt.
• Ze helpen elkaar.
• Ze kunnen praten met elkaar (ze bezitten meer dan 30 geluiden die een specifieke betekenis hebben)
• Elk kauwtje is iemand anders (sommige schuchter, andere speels, nog een ander is een durfal, en een andere is liever alleen….)... Elk heeft dus een eigen persoonlijkheid, zoals wij.
• De kauwen zijn heel slim: ze bedenken allerlei truukjes om aan voedsel te komen, ze zijn erg opportunistisch... maar ook terughoudend: als er voedsel in de tuin is, dan zie je wel eens een paartje of ook hoogstens 2 of paartjes, terwijl er in de buurt toch honderden kauwen zijn die de voedselvoorraad kunnen leegroven.
• Ze zijn trouw aan 1 partner. Als ze een partner verliezen kunnen ze een lange periode erom treuren.

Achiles Cools, schrijver en schilder in Oud-Turnhout , heeft dit allemaal ontdekt door jarenlange studie van een kauwenkolonie in zijn tuin. (bron)
Vooral de laatste twee eigenschappen spreken me aan, als ik hoor dat ze de kauwen gaan afschieten.
Je ziet relatief veel kauwen omdat ze zich in groepen verzamelen, samen leven. Omdat de dieren slim zijn, niet vies zijn voor verschillende soorten voedsel... kunnen ze overleven; ze kunnen zich aanpassen aan het veranderde leefmilieu dat de mens de natuur oplegt.
Andere vogels hebben het al lang opgegeven en zijn bezweken aan een tekort aan voedsel door de grootschalige maisteelt, door de monocultuur, door het gebrek aan voedsel omdat de ontwormingsmiddelen in de mest alle leven doden, door de gebruikte bestrijdingsmiddelen, het jarenlang kapot rijden van nesten en jongen, het inpalmen van de laatste stukjes onbebouwde ruimte, het verder versnipperen van hun habitat enz... De trekkers wacht hun einde in de pot, nadat ze zijn gevangen of afgeschoten in het Zuiden van Europa of aan de grenzen van de zee. Ze worden de vleugels gebroken en op andere wijze gruwelijk mishandeld vooraleer te worden afgemaakt. Geen haan die ernaar kraait; ook de Europese instellingen en een aantal natuurverenigingen zijn hiervoor doof... maar wel het hele jaar moeite doen om enkele overgebleven exemplaren hier te laten overleven.
Kauwen kunnen het allemaal aan. En daarvoor worden ze nu afgeschoten. Zij zijn dus doorgaans een heel leven trouw aan één partner. Als die partner wordt afgeschoten is dat een drama voor zijn/of haar partner. Maar zoals ik onlangs in een artikel las: vogels huilen niet.... Als ze geluk hebben worden ze direct aan flarden geschoten; dit nog beter dan met gebroken vleugels, half aangeschoten weken lang een vreselijke trage dood te moeten sterven. Want tegen alle propagandapraat van de jagers in: ze schieten niet altijd loepzuiver. Tijdens de laatste drijfjacht op everzwijnen heeft men een tweede ronde moeten organiseren om de vele aangeschoten dieren verder te kunnen afmaken.

Ik begrijp niet dat het Agentschap Natuur en Bos zich achter de kar van de jagers schaart.
De mens denkt dat hij de natuur kan en moet manipuleren en reguleren; terwijl de natuur zichzelf best kan beredderen, het evenwicht zal "van nature" hersteld worden  als men het op zijn beloop laat.
Maar door de ingrepen van de mens wordt de natuur nog verder uit evenwicht gebracht.
De jagers vinden altijd wel een reden om dieren af te schieten: reeën, everzwijnen, kauwen, kraaien, hazen, vossen... noem maar op: ze zijn altijd wel een gevaar voor iemand of iets, of richten zogezegd schade aan. Natuurlijk moeten deze dieren eten, anders zouden ze niet overleven. Als de mens niet graag heeft dat ze voedsel gebruiken, dan moeten ze dit maar fatsoenlijk afschermen. Maar als je in de natuur wandelt dan kom je in Vlaanderen raar of zelden een reetje tegen, een haas of een vos... dus ze lopen je toch niet voor de voeten. Hoog tijd dat deze barbaarse "sport?" wordt verboden en hoogst eigenaardig dat ze toch altijd hun zin krijgen: cfr. de afbakening van de jachtgebieden die ze zelf mogen aanduiden, waarvan de eigenaars van de gronden zelfs niet geïnformeerd worden en dat deze zelf stappen moeten zetten om hun gronden uit de jachtgebieden te halen... de wereld op zijn kop. Dit kan enkel omdat enkele rijke en invloedrijke burgers zich achter deze "sport"scharen of gewoon door onwil of incompetentie van de bevoegde diensten en minister.